De Wet Voorschrijven
|
De wet voorschrijven artikel uit Think Box, Bangkok Post van 31 juli 2013.
Oorspronkelijke schrijver: Arusa Pisuthipan, editor van Muse, een supplement van de Bangkok Post. (Vertaling Dick de Koning)
De Faculteit van Sociale Wetenschappen van de Srinakarin Wirot Universiteit heeft onlangs een onderzoek afgerond onder 1000 inwoner van de Bangkok metropool. Zij bevroegen hen over hun houding tegenover het vergaren van verdiensten (making merit), over de Asana Bucha (religieuze feest) dag en andere onderwerpen gerelateerd aan het Boeddhisme.
Bijna 75% van de deelnemers aan het onderzoek zeiden dat zij het belangrijk vonden om verdiensten te vergaren op belangrijke dagen van de Boeddhistische kalender, vooral als ze dat als familie deden bij de tempel. Dat is op zich goed nieuws, vooral om te horen dat het lijkt alsof de meesten mensen zich nog willen toewijden aan het verrichten van goede daden op bepaalde dagen van het jaar.
(Noot van de vertaler: Het is normaal in het Boeddhisme om te werken aan het verkrijgen van eigen verdiensten, vooral omdat die verdiensten worden bewaard voor je uiteindelijke toegang tot het Nirvana. Vergaren van verdiensten kun je doen door bijvoorbeeld voedsel of geld te doneren aan de tempel, of aan instanties zoals weeshuizen, e.d.
Nirvana is de meest ideale staat waarin je je kunt bevinden na de dood, namelijk in het oneindige niets. Niemand weet wanneer je in het Nirvana terechkomt. Dat kan gebeuren na vele reincarnaties.)
Een andere vraag in het onderzoek ging over het Luang Pu Nen Kham schandaal.
Deelnemers aan het onderzoek werden gevraagd of het gedrag van deze ge-excommuniceerde monnik – die werd beschuldigd te leven als een filmster en die sexuale relaties had met te jonge tieners, plus zijn betrokkenheid bij fraude en witwas-praktijken – of dat gedrag had geleid tot verlies van hun geloof in het Boeddhisme.
Ongeveer 51% gaf toe dat zij hun geloof in het Boeddisme kwijt waren geraakt en dat ze zich afvroegen waarom andere monniken met soortgelijk gedrag in het verleden nog niet waren opgepakt.
Het is geen nieuws dat er schandalen zijn rondom monniken in saffraangele gewaden. In 1990 werd de monnik Nikorn Dharmavadi van de San Prong Tempel in Chiang Mai beschuldigd van het hebben van een sexuale relatie met een vrouw. Dit werd veroordeeld als ‘parachik’, wat betekent dat dit een van de vier grootste ‘zonden’ is en een reden om ge-excommuniceerd te worden van de kloostergemeenschap. Hem werd gevraagd zijn gewaden te verwisselen voor burgerkleding.
Vier jaar later werd de nu beroemde Phra Yantra – wiens naam ironisch gezien betekent ‘vrij van begeerte’ – van de Sunyaram Tempel in Kanchana Provincie, schuldig bevonden van sex met een vrouw. Hij werd ook uit de tempel-gemeeschap gesloten en zocht later toevlucht in de Verenigde Staten.
Een jaar later werd het Thaise geloof in het Boeddhisme nog eenmaal sterk geschokt, toen Monnik Pawana Phutto van de Samphran Tempel in Nakhon Pathom schuldig werd bevonden van verkrachting van meisjes van een bergstam, die hij toestemming had gegeven om hun toevlucht te zoeken in de tempel.
Zo zijn er meerdere gevallen geweest door alle jaren heen. Gevallen van monniken die hun tempel-voorschriften en de wetten van het land met voeten traden. Monniken die burgers oplichtten. Andere die handelden in amphetamines. Monniken die pornografische films verkochten. Monniken die zich vrouwelijk gedroegen of zelfs overgingen tot het zich kleden als vrouw. Monniken die sex met vrouwen hadden - en ook met mannen.
Voor velen en nagenoeg alle Boeddhisten is het saffraangele gewaad een symbool van vreedzaamheid, van onberispelijk gedrag, van zelf-opoffering en alle andere goede dingen. Degene die dit gewaad draagt wordt verwacht om een hogere standaard van moraliteit te tonen dan gewone burgers.
Toegewijde leken-Boeddhisten streven ernaar om de 5 Grondregels te volgen in hun dagelijkse leven. Een monnik, echter, doet een belofte om niet minder dan 227 gedragsregels te onderschrijven. Monniken zijn niet toegestaan om sexuele relaties te onderhouden, zij mogen geen alcohol drinken, niet stelen en geen mensen pijn doen of doden. Sommige van de minder bekende voorschriften spreken over het niet alleen mogen zijn met een vrouw, geen bomen te mogen vernielen of vernietigen. Het bed mag niet onopgemaakt blijven, opschepperig gedrag is verboden, zij mogen geen waterbron of container aanraken met vuile handen, ze moen niet liegen en het is hen verboden om sarcasme te gebruiken.
Terwijl monniken dus worden geacht die 227 regels in acht te nemen, zo zou het ook voor leken gemakkelijk moeten zijn om zich aan deze regels te houden. Leken-boeddhisten worden zowiezo geacht om een goed leven te leiden. Die verantwoordelijkheid ligt niet alleen bij monniken!
Monniken zijn de instrumenten van de Heer Boedha om zijn leringen te verspreiden. Hun saffraangele gewaad is het symbool van hun verantwoordelijkheden, die zij op zich hebben genomen – net zoals het uniform dat wordt gedragen door een doorsnee werknemer. Het is waar dat monnik-gerelateerde misdaden en controversies tijdelijk een schaduw werpen op het Boeddhisme. Maar dat betekent niet dat de leringen van de Heer Boeddha daarom minder waard zijn.
photo by Dominik Bamberger
Monniken of niet, wij allen zouden ons moeten richten op en moeten worden beoordeeld aan de hand van diezelfde morele standaard.
(Noot van de vertaler: dit artikel is bedoeld voor de verrijking van je kennis omtrent het Boeddhisme. Vertaler heeft slechts zijn taak gedaan als vertaler.)
Categories: None